حكاية الدنيا

مين كان قدر على جرحه..وقال قلبى داوى جراحو..اللى يقول كده بيخدع نفسه ..بعد ما الحبايب راحوا..مين اتجرح وما بكاش على اللى جرحه ياما..مين مشى طريق وما رجعشى منه بخساره..
مين الدنيا ما غدرتشى بيه .والدموع نزلتشى من عنيه. على قلب خاين وعيون غداره..
مين راح وغاب وساب زكرى وحبيبه نسيها..دا ولا فرح الف عمر وجرح سنين ينسيها..
مين كان الى بيحبه حياته....ومات بعد ما سابه فى جراح....مين اتجرح طول اوقاته....ومين عاش حياته كلها افراح....................................... الدنيا فيها ناس شايله جبال جراح على قلبها..وناس فى عنيها بحر دموع نازل شلال دمع على خدها..فى ناس قادره تتحمل.. وناس مش قادره تكمل..وناس لما الجراح ذادت عليها كرهت كل حاجه بتحبها... وفى ناس نسيت جراحها.. وناس نستها افرحها..وناس فاكره كل حاجه وحالفه لتردها................................وانا لو اندم على كل حاجه فيكى يادنيا...والله كان ندمى قتلنى ما عيشنيش فيكى ثانيه...عشان كده حبيبى اللى ودعنى. وجرحى اللى بيوجعنى. واللى خدعنى ..ما أمنلوش مره تانيه............وهى دى حكايه الدنيا